Iris Wijnen

In tweedehands leven deelt Iris verhalen over haar leven als dove vrouw. Tweedehands leven is zeker geen minderwaardig leven. Met tweedehands bedoel ik informatie en communicatie uit de tweede hand te krijgen. Niet rechtstreeks toegang hebben tot informatie, omdat je doof bent. Bij gesprekken met horenden altijd de clou te moeten missen, en wachten tot iemand bereid is om duidelijk te herhalen wat er gezegd is. In deze sessie vertelt ze over haar leven, wat ging er goed en wat was moeilijk. Ze vertelt over communicatie als kind, puber en jong volwassene. Heel lang wilde ze niks van gebarentaal weten, dat was voor domme mensen hield ze zichzelf altijd voor. In haar verhaal vertelt ze je hoe dat komt, dat ze zo dacht. Welke invloed opvoeders hebben op het kind, en hierdoor onbewust het leven zoveel zwaarder en moeilijker maakt. Ze vertelt je over haar leven met gebarentaal, wat hierdoor veranderde voor haar en geeft tot slot haar visie weer op hoe het in haar ogen goed geweest zou zijn.

Op heel veel verschillende plekken werken dove mensen. Dove mensen hebben geleerd om zich aan te passen aan de werkomgeving, waardoor ze vaak onzichtbaar aanwezig zijn. Ze zijn meestal de stillen in de pauze, ze komen meestal niet naar de vrijdagmiddagborrel, en soms geven ze andere antwoorden dan je verwacht. In deze sessie legt Iris Wijnen uit wat er speelt hier, en hoe je dit kan veranderen. Belangrijkste vraag is hierbij wie verantwoordelijk is voor de goede communicatie op het werk met de dove collega.

Deze sessie is aanpasbaar. Ouders met een doof kind vertelt Iris over communicatie binnen het gezin, over de sociale emotionele ontwikkeling, over valkuilen in de opvoeding, over strategieën die kinderen toepassen en waarom het eerst wel lukt en later niet (kind tijd en pubertijd).

Onderwijzers vertelt ze over het dove kind in de klas, welke valkuilen hier te zien zijn in de communicatie met een dove leerling. Ook wil ze in deze sessie onderwijzers bewust laten ervaren waar de beperking er precies in zit. Belangrijke vraag is dan ook wie de beperking heeft.

Therapeuten, verpleegkundigen, hulpverleners die met dove mensen werken krijgen van haar te horen over dovencultuur, over aanpassingsgedrag van dove mensen, over het aanvragen van een tolk Nederlandse Gebarentaal, over de verantwoordelijkheid voor het goede verloop van communicatie.

En heel belangrijk: ze wil ook haar visie weergeven op het feit dat zoveel dove kinderen geïnstitutionaliseerd worden, welke effecten dat heeft op de ontwikkeling van dove kinderen, en waarom deze aanpak absoluut onwenselijk is. Natuurlijk vertelt ze dan ook hoe het dan wel zou moeten.

In 2016 heeft de Nederlandse overheid het VN verdrag voor mensen met een handicap geratificeerd. Hiermee heeft de overheid aangegeven de Nederlandse samenleving volledig toegankelijk te willen maken voor mensen met een beperking. Maar wat betekent dit voor toegankelijkheid en inclusie met betrekking tot dove mensen? Waar ligt de beperking van deze groep, en hoe haal je de beperking weg? Wat moet er dan gebeuren?

In deze sessie vertelt Iris Wijnen eerst over het VN verdrag, wat het inhoudt en wat dit betekent voor dove mensen vanuit hun perspectief. En het perspectief van dove mensen met betrekking tot inclusiviteit is niet hetzelfde als het perspectief vanuit de samenleving. Wil je meer weten, kom dan luisteren!